13/11/08

Schock Therapy

Τρία χρόνια πριν, ετήσιο ιατρικό τσεκ-απ: Η οικογενειακή μας γιατρός διαβάζει τα αποτελέσματα της αναλύσεως του αίματός μου. Η γυναίκα δεν μασάει τίποτα, στα λέει όλα στα ίσια και δεν διστάζει να σου βάλει τα δυό πόδια σ΄ένα παπούτσι εάν χρειαστεί.
-Η χοληστερίνη σας είναι πάρα πολύ ανεβασμένη,μου λέει.
-Αντε καλέ, απαντάω εγώ ενώ γδύνομαι για να με εξετάσει.
Δεν της άρεσε φαίνεται η αδιαφορία μου και κοιτώντας με πάνω από τα γυαλιά της, με γκρεμίζει από τον θρόνο του "δεν βαριέσαι" με μία μόνο φράση:
-Ετσι θεόχοντρη που είστε δεν είναι και περίεργο αυτό, μετά συγχωρήσεως δηλαδή και επειδή σας ξέρω αρκετά χρόνια τώρα...

Schock Therapy λέγεται αυτό στα γερμανικά και νομίζω ότι δεν χρειάζεται να το μεταφράσω.

Στο σπίτι έβαλα τα κλάμματα,διάβασα τις οδηγίες που μου έδωσε με το τι πρέπει να τρώω και τι όχι και μέχρι το βράδυ είχα αδειάσει το ψυγείο που περιττό να πω ότι είχε μέσα μόνο αυτά που δεν έπρεπε να φάω.

Frust essen λέγεται αυτό, έμαθα αργότερα και σημαίνει Τρώω από απελπισία.

Κάπου εκεί άρχισα να ξυπνάω...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μην μπερδεύομαι τις έννοιες, άλλο "δεν μασάω" κι άλλο το "προσβάλω". Και την έχεται οικογενειακή γιατρό; Διακρίνω έναν μαζοχισμό ως προς την προσβολή! Τι να πω...

Μάτα είπε...

Αχ Μάρσι μου! Πως να μου το πει αλλιώς η γυναίκα.Είχε προσπαθήσει πολλές φορές να με προειδοποιήσει ευγενικά και απέξω-απέξω,αλλά έκανα πως δεν καταλάβαινα.Καλό μου έκανε ο τρόπος της.Καμμιά φορά η ωμή αλήθεια δεν μας αρέσει και όπως και να την πεις πονάει.

Φιλιά